Środki przeciwpieniące produkowane przez firmę transfertagfactory charakteryzują się doskonałą wydajnością i są wykorzystywane głównie w pastach przeciwpieniących do nadruków termotransferowych. Charakteryzują się doskonałymi właściwościami przeciwpieniącymi i przeciwspieniającymi, co pozwala ograniczyć i wyeliminować powstawanie pęcherzyków powietrza podczas nakładania farby podczas produkcji, puszkowania i drukowania.

Środki przeciwpieniące są głównie stosowane do cieńszych tuszy. Te tusze mogą być dostarczane za pomocą pompy. Podczas tego procesu, duża ilość powietrza może zostać zmieszana i mogą pojawić się pęcherzyki. Ponadto, podczas procesu drukowania, te cienkie tusze zdrapywane z płyty lub w dół z wałka, z powodu uderzenia między tuszem, mieszanie, również wytwarzają dużą liczbę pęcherzyków. Aromatyczne, alkoholowe, wodne tusze wszystkie mają to zjawisko, podczas gdy ten ostatni jest najpoważniejszy, ponieważ te ostatnie są w większości substancjami rozpuszczalnymi w alkaliach, jest jak mydło (lub detergent) w wodzie, więc piana jest bardzo silna. Pęcherzyki tuszu nie tylko obniżają jakość zadrukowanego materiału, ale także, poważnie fontanny tuszu będą wytwarzać dużą liczbę pęcherzyków, co spowoduje, że drukowanie nie będzie mogło być kontynuowane.

1) Tworzenie się i niszczenie pęcherzyków: krótki mechanizm.
Pęcherzyki, czyli gaz w grupie przez ścianę membrany cieczy otoczonej przez separację utworzoną. Same ściany pęcherzyków mogą tworzyć bardzo jednolite geometrie, tworząc 120 stopni, gdy trzy ściany pęcherzyków (filmy) spotykają się ze sobą. Co najmniej dwa lub więcej składników może tworzyć pęcherzyki (czyste ciecze nie mogą się pienić), ponieważ pianki wymagają dużej powierzchni, produkcja tych powierzchni jest równoważona przez napięcie powierzchniowe cieczy. Dlatego gdy napięcie powierzchniowe cieczy jest stosunkowo niskie, tworzenie pewnej ilości stabilnych pęcherzyków wymaga energii jest stosunkowo niskie.
Gdy na powierzchni cieczy pojawi się jednocząsteczkowa powłoka rozpuszczalna w środkach powierzchniowo czynnych, powstaną pęcherzyki. Elastyczność powierzchni cieczy może również powodować pęcherzyki.
Ogólnie rzecz biorąc, pęcherzyki nie są stabilne, ich rozpad następuje na ogół wskutek wciśnięcia się cieczy ze ścianek pęcherzyka w krawędź ścianki, co powoduje, że gdy ścianka membrany zostanie ściśnięta do grubości około 100Ao, ruch molekularny w ściance membrany powoduje rozerwanie struktury pęcherzyka poprzez zniszczenie membrany cieczy.

2) Funkcja odpieniacza.
Środki przeciwpieniące są zazwyczaj stosowane w celu eliminacji pęcherzyków powietrza poprzez reakcje chemiczne (takie jak kwas lub sole wapnia mogą zniszczyć film mydlany). Jednak większość funkcji środków przeciwpieniących jest rozprowadzana na powierzchni pianki, tak że surfaktant na pęcherzyku przed efektem stabilizującym jest usuwany lub zastępowany, co wymaga napięcia powierzchniowego mniejszego niż pierwotne napięcie powierzchniowe filmu tworzącego pęcherzyki. Jeśli środek pieniący jest łatwo desorbowany i szybko ponownie przetwarzany, to jego skuteczność przeciwko środkom przeciwpieniącym jest bardzo mała. Jeśli funkcja desorpcji piany jest słaba, lepkość powierzchni jest stosunkowo wysoka, środek przeciwpieniący rozprzestrzenia się powoli.

Dobry środek przeciwpieniący powinien działać bardzo szybko. Mówiąc ogólnie, powinien mieć bardzo niską rozpuszczalność i mieć pewną funkcję cieczy zmniejszającą napięcie powierzchniowe. Najbardziej skuteczna struktura chemiczna środka przeciwpieniącego powinna być następująca: Gdy jest zorientowana na granicy pęcherzyka, może być spłaszczona. W układach wodnych, to przegrupowanie jest tworzone albo przez rozgałęzienie łańcucha do promotora, albo przez proliferację grup polarnych objętości w centrum, a wprowadzenie tylko wystarczającej ilości metylenu powoduje, że nierozpuszczalny w wodzie staje się.
Aby pomóc środkom przeciwpieniącym w początkowym etapie uzyskać najlepszą dyfuzję i funkcję rozprowadzania, większość przemysłowych środków przeciwpieniących jest stosowana z rozpuszczalnikiem lub emulgatorem jako nośnikiem, co ma zapewnić dobre rozprowadzanie środków przeciwpieniących na powierzchni różnych części i skuteczne działanie przeciwpieniące.
Innym sposobem jest dodanie do układu dobrego rozpuszczalnika i rozproszenie środka powierzchniowo czynnego w cieczy, co znacznie ogranicza tworzenie się pęcherzyków.

3) Klasyfikacja środków przeciwpieniących.
Ogólnie rzecz biorąc, środki przeciwpieniące można podzielić na siedem typów:
1. Alkohole (2-etyloheksano, glikole polialkilenowe). Alkohole i poliole o rozgałęzionym łańcuchu mogą spełniać mniejsze wymagania rozpuszczalności w wodzie i niższego napięcia powierzchniowego. A te dwa punkty są dobrym środkiem przeciwpieniącym, który powinien mieć główne cechy.
2. Kwasy tłuszczowe i ich pochodne estry (Sorbitan Trioleate, Diglycol Stearate). Niektóre rozpuszczalne w wodzie kwasy tłuszczowe i estry kwasów tłuszczowych, stosowane głównie w środkach przeciwpieniących do żywności.
3. Amidy (distearoyloetylenodiamina) – ta klasa środków przeciwpieniących charakteryzuje się zazwyczaj dużą masą cząsteczkową.
4. Estry fosforanowe (fosforan trioktylu, fosforan tributylu, fosforan oktylu sodu). Większość estrów fosforanowych w bardzo małej ilości, efekt jest bardzo dobry.
5. Mydło metaliczne (stearynian wapnia, palmitynian magnezu). Po wstępnym rozproszeniu nierozpuszczalnego w wodzie mydła metalicznego w odpowiednich materiałach rzędowych.
6, Wielobiegunowy chemiczny kryształ typu grupy (ditertiaryamyl fenoksyetanol). Wiele skutecznych środków przeciwpieniących zawiera zazwyczaj dwie lub więcej grup polarnych. Olej rycynowy jest naturalnym środkiem przeciwpieniącym zawierającym grupy hydroksylowe i estrowe.
7. Olej silikonowy (polisiloksan). Takie środki przeciwpieniące są istotnymi środkami przeciwpieniącymi zarówno dla systemów wodnych, jak i niewodnych.
Ogólnie rzecz biorąc, podczas produkcji tuszu należy dodać środek przeciwpieniący, który jest lepszy niż ten stosowany w drukarstwie; w przypadku tego drugiego podejścia łatwo o plamy i inne wady na wydrukach.